Sposób w jaki chodzisz ujawnia jak szybko się zestarzejesz!

Każdy z nas porusza się w nieco inny sposób. Jedni chodzą dość energicznie i szybko pokonują duże odległości, inni zaś są bardziej powolni. Czy sposób chodzenia może być wyznacznikiem ogólnego stanu zdrowia? Naukowcy posunęli się w tym zakresie jeszcze dalej i na podstawie ponad 40 letnich badań z udziałem niemalże 1000 uczestników doszli do dość zaskakującego wniosku.

Analizując informacje o stanie zdrowia, które zbierano od uczestników badania przez ponad 4 dekady, począwszy od wieku przedszkolnego, naukowcy udowodnili, że na podstawie szybkości chodu osoby w średnim wieku można ocenić nie tylko jej ogólny stan zdrowia, ale również szybkość starzenia się całego organizmu. Zaskakujące odkrycie pochodzi z jednego z najciekawszych wieloletnich badań - p.t. Dunedin, obserwujących zmiany zachodzące w ludzkim organizmie niemalże od momentu narodzin. W jaki sposób naukowcom udało się zgromadzić te wszystkie informacje? Otóż w połowie lat 70-tych ubiegłego stulecia, rodzice ponad 1000 nowozelandzkich dzieci w wieku przedszkolnym zgodzili się na dokładne monitorowanie przebiegu życia ich pociech pod kątem medycznym. Na podstawie tych cennych informacji, naukowcom udało się powiązać tempo chodu osoby w średnim wieku z prędkością starzenia się organizmu (źródło 1). W celu dokładnej oceny ich stanu zdrowia, umożliwiającej długoterminową prognozę pojawienia się ewentualnych chorób wieku starczego, uczestnicy trwającego od dekad eksperymentu, obecnie w przedziale wiekowym 40-45 lat zostali dokładnie przebadani metodami stosowanymi u pacjentów geriatrycznych, czyli 2 razy starszych. Osoby biorące udział w eksperymencie zostały poddane licznym badaniom medycznych, a między innymi oceniono u nich:

• wskaźnik masy ciała - BMI;
• stosunek talii do bioder;
• poziom hemoglobiny glikowanej;
• poziom leptyny;
• średnie ciśnienie tętnicze;
• wydolność sercowo-oddechowa;
• wymuszona objętość wydechowa w ciągu 1 sekundy;
• poziom cholesterolu całkowitego;
• poziom trójglicerydów;
• stan zdrowia zębów i dziąseł.

Dodatkowo, mózgi uczestników dokładnie przebadano z zastosowaniem urządzenia do rezonansu magnetycznego - MRI. Zgromadzone informacje porównano z wynikami, które zebrano wcześniej, gdy uczestnicy byli dziećmi, nastolatkami, czy młodymi dorosłymi. Mózgi osób chodzących wolno okazały się być mniejsze, niż mózgi ludzi chodzących szybko! Line J.H. Rasmussen z Duke University wypowiada się następująco:

Na podstawie zebranych danych, naukowcy doszli do wniosku, że u osób w wieku średnim, powolny chód wiązał się z przedwczesnym starzeniem się nie tylko mózgu - co stwierdzono na podstawie badań z zastosowaniem rezonansu magnetycznego, ale całego organizmu! Różnice były tak kolosalne, że nawet twarze osób poruszających się wolniej miały o wiele starszy wygląd, niż ich szybko chodzących rówieśników.

Naukowcy odpowiedzialni za eksperyment twierdzą, że niektóre różnice w procesach starzenia się mogą jak najbardziej wynikać z podjętych przez uczestników wyborów życiowych, które jak wiadomo mają ogromny wpływ na kondycję całego organizmu. Niemniej jednak, zdaniem badaczy, już trzyletnie maluchy nosiły w sobie cechy, na podstawie których można było przepowiedzieć późniejsze zmiany. W świetle wyników najnowszych badań, szybkość chodu stała się powszechnie akceptowanym wskaźnikiem ryzyka zdrowotnego w późnym wieku, w tym ryzyka hospitalizacji, niepełnosprawności, demencji i umieralności.

Wnioski

Zdaniem naukowców, w świetle wyników eksperymentu Dunedin, można śmiało stwierdzić, że osoby poruszające się wolniej są o wiele bardziej podatne na choroby i ogólnie o wiele wcześniejsze starzenie się organizmu (źródło 2). A może to właśnie wolny chód jest przyczyną szybszego starzenia się mózgu i całego ciała?

W badaniach Dunedin jest mowa o szybkim i wolnym chodzie. Jaka jest jednak precyzyjna różnica pomiędzy jednym, a drugim? Czy da się taką w ogóle ustalić? Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy zadać sobie kolejne. Czy naukowcom chodzi o szybkość, z jaką przemieszcza się ciało chodzącego, czy raczej o ilość stawianych kroków w określonym czasie? Zgodnie z wynikami badań, dzieci, które wyrosły na najwolniejszych spacerowiczów (o średnim chodzie 1,2 m / s), miały również średnio 12 punktów IQ mniej niż te, które były najszybszymi piechurami (1,75 m / s) 40 lat później. Czy wolny chód jest wynikiem złego stanu zdrowia i szybszego starzenia się? A może jest całkiem odwrotnie? Najprawdopodobniej jednak, między tempem poruszania się, a zmianami zachodzącymi w mózgu i w pozostałych częściach ciała istnieje jakaś ścisła synergia.

Bibliografia: 1 – Science Alert – Study Spanning 40 Years Finds Odd Link Between Being a Slow Walker And Ageing Faster; 2 – JAMA Network – Gait Speed Reveals Clues to Lifelong Health.