W tym domu twarze pojawiają się same i zmieniają. Naukowcy bezradni!

Twarze z Bélmez - Nie da się tego wyjaśnić w racjonalny sposób

Czym są słynne twarze z Bélmez? Do dziś nikt nie zna odpowiedzi. Wszystko zaczęło się w 1971 roku, gdy rodzina z hispańskiego miasteczka Bélmez zauważyła tajemnicze twarze na kuchennym palenisku. Próby ich zmycia nie przynosiły efektu – obrazy nieustannie wracały. Z czasem twarze zaczęły ukazywać się także na betonowej podłodze i w innych częściach domu.

Po wielu nieudanych próbach usunięcia twarzy, María, jej mąż i syn Miguel zalali podłogę nowym betonem. Na próżno – kilka dni później oblicza znów się pojawiły. Zdesperowani, postanowili rozbić beton kilofami!

Makabryczne odkrycie w domu w Bélmez

Gdy burmistrz Bélmez dowiedział się o planach kompletnego zburzenia podłogi, zakazał jej niszczenia. Zlecił wycięcie fragmentu i wysłano go na badania. 

Wkrótce pod domem odkryto ludzkie szczątki bez głów, datowane na XIII wiek. Po ich pochowaniu podłogę rozebrano i wylano nową. Jednak kilka dni później znów pojawiły się tajemnicze twarze. Co więcej, zaczęły zmieniać wyraz – jakby żyły i ewoluowały. Liczne fotografie dokumentują te przemiany

Przez lata tajemnicze twarze znikały i pojawiały się na nowo. Do dziś nikt nie potrafi wyjaśnić tego fenomenu ani jego przyczyny. Dla wielu to dowód, że świat wciąż skrywa rzeczy, których nie rozumiemy. 

Dochodzenie w sprawie twarzy z Bélmez

Według raportów sporządzonych w wyniku licznych badań przeprowadzonych metodą naukową, Twarze z Bélmez wydają się nie mieć żadnego racjonalnego wyjaśnienia.

Od lat 70-tych ubiegłego wieku przeprowadzono wiele badań, mających na celu odkrycie tajemnicy stojącej za twarzami z Bélmez. Od szczegółowych analiz składu betonu, po badania promieniowania elektromagnetycznego w domu, badacze nie pominęli żadnego szczegółu w dążeniu do sedna tego niezwykłego zjawiska.

W pewnym momencie lokalne władze i Kościół zakazały oglądania tajemniczych twarzy – przyczyny nie podano! Tuż przed zakazem sprawą zainteresował się znany parapsycholog dr Hans Bender, który wraz z dr Germanem de Argumosą rozpoczął skrupulatne badania. Mimo zabezpieczeń i eliminacji wszelkich czynników zewnętrznych, twarze wciąż się pojawiały. 

W 1974 roku udało się nawet uchwycić na kliszy moment powstawania jednego z wizerunków. Analizy chemiczne i badania rentgenowskie nie wykazały żadnych nieprawidłowości ani nie przyczyniły się do wyjaśnienia fenomenu.

Teorie na temat nadprzyrodzonego pochodzenia dziwnych twarzy

Nikt nie potrafi jednoznacznie i logicznie wyjaśnić, jak powstały twarze z Bélmez. Jedna z teorii mówi, że to dzieło sił nadprzyrodzonych – bytów zdolnych tworzyć obrazy na betonie. Zwolennicy tej wersji łączą zjawisko z odkrytymi pod domem bezgłowymi szczątkami z XIII wieku. Inni uważają, że to sprawka poltergeista, złośliwego ducha wywołującego dziwne zdarzenia, w tym pojawianie się tajemniczych wizerunków

Sceptycy twierdzą, że za twarzami z Bélmez nie stoją żadne siły nadprzyrodzone, lecz człowiek. Uważają, że ktoś celowo tworzy obrazy, by przyciągać miłośników zjawisk paranormalnych, lub że to żart. Inni sugerują efekt pareidolii – naturalnej skłonności do dostrzegania znajomych kształtów w przypadkowych wzorach, np. na betonie. Zmiany wilgotności czy „efekt kwitnienia” miałyby dodatkowo sprzyjać powstawaniu takich obrazów. Jeszcze inna teoria mówi o mistyfikacji: ktoś miałby używać niewykrywalnych pigmentów, a z czasem kurz i brud sprawiają, że obrazy wyglądają jeszcze bardziej autentycznie.

Czy sceptycy mają rację i twarze z Bélmez są dziełem człowieka? Najprawdopodobniej nie, ponieważ ich przypuszczenia zostały obalone w efekcie analizy składu betonu oraz wszystkiego, co znajduje się na jego powierzchni. 

Co zatem stoi za tajemniczymi wizerunkami? Jedna z hipotez sugeruje, że twarze w Bélmez są efektem działania szczątkowej energii pozostawionej przez poprzednich mieszkańców słynnego domu, podczas gdy inna twierdzi, że wizerunki są efektem specyficznego promieniowania elektromagnetycznego. Wiele się przypuszcza, ale żadna z teorii nie została jak dotąd potwierdzona niezbitymi dowodami.

Analiza kryminalistyczna z 2014 r.

W 2014 roku program śledczy „Cuarto Milenio” zlecił specjalistyczną analizę twarzy z Bélmez, by sprawdzić, czy zjawisko jest autentyczne, czy raczej jest to sprytna mistyfikacja. Badania prowadzili dr inż. chemii J. Javier Gracenea i kryminalista Luis Alamancos. Za zgodą właściciela pobrano próbki z podłogi i poddano je dokładnej analizie

Eksperci doszli do zaskakującego wniosku:

Obrazy nie zostały wykonane z zastosowaniem jakichkolwiek barwników. Zgodnie z wiedzą naukową i technikami zastosowanymi w analizie, nie odnotowano śladów zewnętrznych manipulacji ani jakichkolwiek obcych elementów w twarzach.

Wnioski

Chociaż twarze z Bélmez pozostają jedną z największych tajemnic naszych czasów, to z pewnością jest to fascynująca historia, która sprawia, że ludzie o tym bardzo chętnie rozmawiają - niezależnie od tego, czy wierzą w zjawiska paranormalne, czy też nie. 

Choć być może nigdy nie poznamy logicznego wyjaśnienia zjawiska tajemniczo pojawiających się w betonie twarzy, to z pewnością twarze z Bélmez stanowią idealny przykład niezrozumiałych rzeczy, które od czasu do czasu zdarzają się na całym świecie.

Źródła

• Wikipedia – „Bélmez Faces”
  Artykuł encyklopedyczny zawierający szczegółowy opis historii zjawiska, hipotez oraz przeprowadzonych badań od 1971 roku. Przedstawia zarówno perspektywę zwolenników teorii paranormalnych, jak i sceptyków.
• Gerhard Mayer – „The Bélmez Faces: An Investigation of a Supposedly Strong Case”
  Publikacja naukowa analizująca przypadek z perspektywy parapsychologicznej, uwzględniająca badania Hansa Bendera i Germána de Argumosy, z krytyczną oceną dowodów i metodologii.
• ProQuest – „Material analyses of the 'Faces of Bélmez'”
  Artykuł opublikowany w „The Journal of Parapsychology”, omawiający wyniki analiz chemicznych próbek materiału pobranego z podłogi, na której pojawiały się twarze. Autorzy nie znaleźli śladów farb ani innych substancji mogących sugerować fałszerstwo.
• Cuarto Milenio – Analiza z 2014 roku
  Raport z badań przeprowadzonych przez hiszpański program dziennikarstwa śledczego „Cuarto Milenio” w 2014 roku, podczas których eksperci analizowali próbki z domu w Bélmez, nie znajdując jednoznacznych dowodów na ingerencję człowieka.
• Skeptoid Podcast – „The Faces of Bélmez”
  Odcinek podcastu analizujący zjawisko z perspektywy sceptycznej, sugerujący możliwe wyjaśnienia naturalne (pareidolia, zmiany wilgotności, efekt kwitnienia) oraz możliwość celowej mistyfikacji.
• Manuel Martín Serrano – „Sociología del milagro: las caras de Bélmez”
  Książka socjologa analizująca zjawisko z punktu widzenia wpływu społecznego, medialnego i kulturowego, ukazująca fenomen jako przykład zjawiska społecznego.
• Javier Cavanilles & Francisco Máñez – „Los Caras de Bélmez”
  Książka przedstawiająca krytyczne spojrzenie na sprawę, argumentująca, że twarze z Bélmez były wynikiem świadomej mistyfikacji.