Spała przez 32 lata i w ogóle się nie zestarzała – Zagadka śpiącej królewny ze Szwecji

Pamiętacie bajkę o dziewczynie, która ukłuła się wrzecionem i zapadła w długi sen? Historia Karoliny Olsson brzmi podobnie – z tą różnicą, że wydarzyła się naprawdę. Istnieją dobrze udokumentowane relacje medyczne potwierdzające jej autentyczność.

Rodzina, wychowanie i życie w izolacji

Karolina Olsson wychowywała się w szwedzkiej wiosce na wyspie Okno. Była jedną z ośmiorga rodzeństwa – miała pięciu braci i była drugą najstarszą osobą w rodzinie. Jej rodzice byli prości, głęboko religijni i przesądni, co nie było niczym niezwykłym w tamtych czasach i miejscu.

Dziewczyna od najmłodszych lat pomagała matce w domu. Dopiero w wieku 13 lat rozpoczęła naukę w szkole. Wcześniej uczyła się czytać i pisać samodzielnie – w wolnych chwilach między gotowaniem, praniem i sprzątaniem.

Tajemniczy wypadek nad jeziorem

18 lutego 1876 roku 14-letnia Karolina poślizgnęła się na zamarzniętym jeziorze. Uderzyła głową o lód, a według niektórych relacji wpadła nawet do lodowatej wody. Nie wiadomo dokładnie, co się wtedy wydarzyło – pewne jest, że kilka dni później dziewczyna zaczęła skarżyć się na silny ból głowy i zęba.

Rodzice, przekonani, że to sprawka złych mocy, kazali jej się położyć. Karolina zasnęła... i nie obudziła się przez kolejne 32 lata.

Lata snu i medyczna zagadka

Od 22 lutego 1876 roku Karolina spała bez przerwy. Matka myła ją, czesała i codziennie podawała jej mleko – około dwóch szklanek dziennie. Nie jadła nic więcej. Mimo to jej stan fizyczny pozostawał zadziwiająco dobry: miała jędrne mięśnie, zdrową skórę i żadnych oznak niedożywienia.

W 1892 roku, po 16 latach snu, Karolinę przewieziono do szpitala. Zdiagnozowano histerię i zastosowano terapię elektrowstrząsową – bez efektu. Po badaniach stwierdzono, że jej ciało jest w zadziwiająco dobrym stanie, a mięśnie niewiele odbiegają od tych u osoby aktywnej fizycznie. Po nieudanym leczeniu wróciła do rodzinnego domu.

Bracia wspominali, że czasem rzucała się przez sen, jęczała i płakała. Nie było z nią jednak żadnego kontaktu. Po śmierci matki w 1905 roku opiekę przejęli ojciec i służąca. Gospodyni zauważyła, że Karolina miała zawsze czyste włosy i paznokcie, a gdy zostawiała w pokoju słodycze – znikały. Mimo to Karolina nadal wyglądała na pogrążoną w głębokim śnie.

Przebudzenie po 32 latach

W 1908 roku wydarzyło się coś nieprawdopodobnego – Karolina obudziła się. Była zdezorientowana, chwiała się na nogach, płakała. Nie rozpoznawała swoich braci, miała trudności z mówieniem i była nadwrażliwa na światło.

Mimo wszystko pamiętała, jak czytać i pisać – oraz wszystko, czego nauczyła się przed snem. Nie była jednak w stanie wytłumaczyć, co działo się przez te trzy dekady. Zapytana o sny, wspominała jedynie niebieskie twarze zanurzone w wodzie. Warto dodać, że kilku jej braci zginęło w wyniku utonięcia.

Tajemnica, której nigdy nie wyjaśniono

Po przebudzeniu Karolina miała niemal 50 lat, ale wyglądała na nie więcej niż 25. Jej młodzieńczy wygląd wywołał falę spekulacji – czy długi sen zahamował proces starzenia?

W 1910 roku psychiatra Harald Fröderström badał Karolinę i stwierdził, że hibernacja przez tak długi czas jest niemożliwa. Jego zdaniem przyczyną mógł być głęboki uraz psychiczny, który wywołał mechanizm ucieczki w stan katatonii. Niektórzy sugerowali, że Karolina padła ofiarą przemocy – być może ze strony wielu osób – i nieświadomie wyparła to wydarzenie ze świadomości.

Pojawiały się też głosy, że cała historia mogła być mistyfikacją, a matka Karoliny pomagała córce w symulacji. Tę teorię trudno jednak pogodzić z reakcją Karoliny na elektrowstrząsy oraz z jej wyglądem po przebudzeniu.

Dalsze życie Karoliny

Po przebudzeniu Karolina żyła jeszcze 42 lata. Zmarła w 1950 roku jako spokojna, uśmiechnięta i lubiana kobieta. Jej historia wciąż budzi kontrowersje i pozostaje jedną z największych medycznych zagadek w dziejach Szwecji.

Źródła

• Fröderström, Harald – „En märklig sjukdomsbild: Karolina Olssons fall” (Artykuł opublikowany w szwedzkim piśmie medycznym „Hygiea”, 1910)
• Jan Bondeson – „The Girl Who Lived for 32 Years Without Waking Up”, rozdział w książce „The Girl Who Could Not Die and Other Medical Marvels” (Cornell University Press, 2001)
• Archiwa regionalne Kalmar län (Szwecja) – dokumentacja medyczna i administracyjna związana z przypadkiem Karoliny Olsson
• Svenska Dagbladet – artykuły z początku XX wieku opisujące przypadek Karoliny (dostępne w szwedzkich archiwach prasowych)
• Nationalencyklopedin (szwedzka encyklopedia narodowa) – hasło: „Karolina Olsson”
• Lokalne źródła historyczne z wyspy Öland i miasta Oknö, gromadzone przez lokalne muzeum i towarzystwa historyczne