Obudzili się w równoległym świecie? Autentyczne relacje świadków

Choć zjawisko tzw. „skoku świadomości” nie zostało jeszcze oficjalnie sklasyfikowane przez naukę jako osobna jednostka czy stan psychiczny, jego opisy pojawiają się coraz częściej – nie tylko w Internecie, ale również w raportach klinicznych, relacjach terapeutów oraz publikacjach neurokognitywnych. Ludzie z różnych zakątków świata, niepowiązani ze sobą, zaczynają mówić o podobnych doświadczeniach: o nagłym poczuciu, że rzeczywistość, w której się obudzili, choć znajoma, jest w subtelny sposób odmienna od tej, którą pamiętają. Te historie przewijają się w podcastach, archiwach forów tematycznych, na zamkniętych grupach wsparcia i – coraz częściej – w prywatnych dziennikach psychoterapeutów. Czy to możliwe, że jesteśmy świadkami nowego zjawiska na styku neurologii i egzystencji? A może to tylko nieznany mechanizm obronny mózgu wobec traumy, mikrourazów albo skrajnego wyczerpania psychicznego? A jeśli nie... to z czym właściwie mamy do czynienia?

Powrót do innego świata – przypadek Leriny García

W 2008 roku Hiszpanka Lerina García (patrz. Lerina Garcia) opublikowała dramatyczny wpis na jednym z hiszpańskojęzycznych forów, opisując poranek, który zmienił jej życie. Obudziła się we własnym łóżku, ale z miejsca poczuła, że coś się nie zgadzało. Miała na sobie inną piżamę niż ta, w której zasnęła. Jej samochód znajdował się na innym miejscu parkingowym. W pracy usłyszała, że dział, w którym od lat pracowała, został rzekomo zlikwidowany kilka miesięcy wcześniej. Największym szokiem był jednak jej związek! Według relacji Leriny, od 4 miesięcy spotykała się z mężczyzną o imieniu Agustín. Po przebudzeniu... Agustín nie tylko nie rozpoznał jej głosu, ale twierdził, że nigdy się nie spotkali. Co więcej – jej rodzina i znajomi utrzymywali, że nadal jest związana z byłym partnerem, z którym – według niej samej – rozstała się pół roku wcześniej.

Lerina poszła do lekarza. Przeszła EEG, testy neurologiczne i psychiatryczne – wszystkie wyniki były prawidłowe. Nie stwierdzono u niej zaburzeń neurologicznych ani psychotycznych. Zaczęła notować szczegóły „nowej” rzeczywistości, licząc na to, że się z niej wybudzi. Ale tak się nie stało. Do dziś jej relacja pozostaje jedną z najbardziej znanych i analizowanych historii tego typu.

Pęknięcie w rzeczywistości – historia Jamesa z Nowego Jorku

Brytyjski autor Anthony Peake, badający fenomen „świadomości równoległej”, opisał w jednej ze swoich książek przypadek mężczyzny imieniem James, który doznał łagodnego urazu głowy w wypadku drogowym. Po odzyskaniu przytomności zauważył, że świat wygląda niemal tak samo, ale nie do końca. Z początku zignorował drobne różnice: znajoma kawiarnia miała inny wystrój, jego zegarek codziennie wskazywał inną godzinę niż pozostałe urządzenia – jakby czas wymykał się z ustalonych ram, a teksty niektórych piosenek brzmiały inaczej niż je pamiętał. Z czasem jednak pojawiły się poważniejsze przesunięcia. Kolega z pracy, który – jak twierdził – zginął dwa lata wcześniej, siedział znów przy swoim biurku. Dodatkowo, konto e-mail Jamesa zawierało wiadomości, których miał nigdy nie napisać.

Peake dotarł do terapeuty, który wpierał Jamesa przez kilka miesięcy. Mężczyzna nie przejawiał objawów depresji, schizofrenii ani PTSD. Jego relacja była spójna, niezmienna i logiczna. Najdziwniejsze było jednak to, że James nie próbował szukać sensacji. Po prostu... chciał się dowiedzieć, czy ktoś jeszcze tego doświadczył.

Jill z Bostonu

W odcinku nr 32 popularnego podcastu „Otherworld” Jill, młoda kobieta z Bostonu, opowiedziała o incydencie, który zmienił całe jej życie. Podczas porannego biegu doznała krótkiego omdlenia. Leżała na chodniku może minutę. Gdy się ocknęła, czuła się dobrze – ale świat wokół niej był… nie do końca ten sam. Po powrocie do domu zauważyła, że ulubiona filiżanka, którą stłukła tydzień wcześniej, znów była cała. Na lodówce brakowało rysunku jej siostrzeńca. W telefonie miała zupełnie inną tapetę. Gdy zadzwoniła do swojego szefa, usłyszała: 

„Pani nigdy tu nie pracowała.”

Przeszukała komputer i maile. Nie istniały żadne wiadomości potwierdzające jej zatrudnienie. Wszystko, co – jak twierdzi – budowała przez cztery lata, zniknęło. Zostały tylko wspomnienia. W podcaście Jill przyznała, że nigdy nie zgłosiła tego lekarzowi – bała się, że uznają ją za chorą psychicznie. Żyje dalej, ale czuje się, jakby była aktorką w cudzym życiu.

Rytuał i przebudzenie: relacja z „Dimension Jumping”

W książce Dimension Jumping: The Workbook autorstwa Jessiki Lahmani znajdziemy niezwykle sugestywną relację kobiety, która – jak twierdzi – po serii świadomych praktyk obudziła się w rzeczywistości różniącej się od tej, którą znała. Nie była to senna mara ani halucynacja. Wszystko wskazywało na to, że zasnęła w jednym świecie, a obudziła się w innym.

„Pewnego ranka obudziłam się w domu, który choć identyczny jak mój, miał inny układ mebli. Zdjęcia na ścianie przedstawiały ludzi, których nigdy nie spotkałam. Mówiłam przez telefon do kogoś, kogo znałam, ale ta osoba nie rozpoznawała mojego imienia. Myślałam, że to koszmar — ale była to rzeczywistość.” 

– czytamy w opisie.

Autorka relacji opisała, że przez wiele dni prowadziła szczegółowe notatki, wykonywała medytacje przy lustrze i wypowiadała afirmacje typu: 

„obudzę się tam, gdzie chcę być”

Skok nastąpił po około dwóch tygodniach. Kobieta wspomina, że choć w nowym świecie wszystko wyglądało znajomo, wiele detali było nie do pogodzenia z jej wcześniejszym życiem. Mimo to czuła się „zadomowiona”, jakby to była wersja rzeczywistości, do której podświadomie zawsze dążyła.

Relacja ta – jakkolwiek kontrowersyjna – została opublikowana w formie pisemnej, nie jako anonimowy wpis internetowy, lecz jako część świadomie prowadzonego eksperymentu. Nie mamy do czynienia z przypadkowym wspomnieniem, lecz z intencjonalnym procesem, którego skutkiem był subiektywny, ale głęboko poruszający „przeskok” do równoległej rzeczywistości.

Gdy granica się rozmywa – nauka kontra doświadczenie

Psychiatrzy i neurologowie starają się tłumaczyć podobne przypadki znanymi mechanizmami: zaburzeniami pamięci, mikrourazami mózgu, stanami dysocjacyjnymi lub objawami takich syndromów jak Capgrasa czy Fregoli. Ale żaden z nich nie tłumaczy w pełni zjawiska, w którym „cały świat” wydaje się przesunięty, a nie tylko subiektywne odczucia jednostki.

Niektóre relacje są spójne przez lata, nie zmieniają się mimo upływu czasu i nie towarzyszą im inne symptomy chorobowe. U większości osób, które doświadczyły rzekomego przeskoku do równoległej rzeczywistości, nie stwierdzono ani schizofrenii, ani uszkodzeń neurologicznych. W dodatku coraz częściej świadkowie takich zdarzeń nie szukają rozgłosu – wręcz przeciwnie, dzielą się własną historią z nadzieją, że ktoś inny to zrozumie.

Możliwa interpretacja? Albo ich świat, albo nasz...

Czy można obudzić się w równoległej rzeczywistości? Na poziomie fizyki kwantowej istnieje hipoteza wieloświatów, ale nie mamy dowodów na to, że świadomość może między nimi „przeskakiwać”. Mimo to relacje takie jak te przytoczone wyżej sprawiają, że pytanie przestaje być czystą spekulacją. Może nie chodzi o podróże ciała, lecz świadomości – subtelnej, ale realnej zmiany linii, po której biegnie nasz los.

Pewne jest jedno: niektóre osoby nie tylko twierdzą, że się „przebudziły gdzie indziej” – one są przekonane, że żyją w obcym świecie. I nie widzą drogi powrotu.

Źródła

1. Peake, A. (2020). The Hidden Universe: An Investigation into Non-Human Intelligences. Watkins Publishing.
2. Peake, A. (2019). Opening the Doors of Perception. Watkins Publishing.
3. Podcast „Otherworld”, odc. 32 – Jack Wagner, dostęp: https://www.otherworldpod.com
4. Reddit – r/Glitch_in_the_Matrix: https://www.reddit.com/r/Glitch_in_the_Matrix
5. García, L. (2008). Forum post zarchiwizowany na unexplained-mysteries.com
6. Persinger, M. A. (2001). The Neuropsychiatry of Paranormal Experience. Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences, 13(4).
7. The Lancet Psychiatry (2021). Przegląd zaburzeń tożsamości i percepcji rzeczywistości.
8. Wade, B. (2016). Glitch in the Matrix Files. Self-published archives.
9. Lahmani, J. (2022). Dimension Jumping: The Workbook. Self-published.