Rany i oparzenia. Rodzaje i najlepsze sposoby

Jak rozpoznać różne rodzaje ran i oparzeń? Czym charakteryzują się rany cięte, kłute i tłuczone oraz oparzenia I, II i III stopnia? Na te i inne pytania odpowiadamy poniżej.

Podział ran

Rana to po prostu anatomiczne przerwanie ciągłości skóry i błony śluzowej, a czasami także niektórych tkanek znajdujących się pod nimi, do którego dochodzi pod wpływem działania czynnika uszkadzającego. Tego typu obrażenia dzielimy ze względu na:

• ich głębokość – rany powierzchowne i głębokie;
• ilość uszkodzonych tkanek – rany proste, złożone i powikłane;
• sposób, w jaki zostały zadane – otarcia oraz rany cięte, kłute i tłuczone.

Czym charakteryzuje się każde z tych uszkodzeń?

Rany powierzchowne i głębokie

• Rany powierzchowne to uszkodzenia naskórka i błony śluzowej, które nie przekraczają tkanki podskórnej.
• Rany głębokie sięgają poza tkankę podskórną i mogą wiązać się z naruszeniem ciągłości ścięgien, kości, nerwów, a nawet narządów wewnętrznych.

Rany proste, złożone i powikłane

• Rany proste są niewielkie i dotyczą wyłącznie skóry oraz błony śluzowej. Zazwyczaj towarzyszy im łagodny ból, który mija bez konieczności przyjmowania środków przeciwbólowych. Przy prawidłowym opatrzeniu goją się szybko i bez powikłań. Często nie pozostają po nich blizny.
• Rany złożone wykraczają poza skórę i sięgają do nerwów, ścięgien, kości i narządów wewnętrznych. Nierzadko wiążą się z umiarkowanym lub silnym bólem, ale zdarza się, że gdy dochodzi do uszkodzenia nerwów, chory go nie odczuwa.
• Rany powikłane wiążą się z wystąpieniem zakażenia przyrannego lub ropnia.

Otarcia oraz rany kłute, cięte i tłuczone

• Otarcia powstają w wyniku upadku lub kontaktu z twardą i/lub chropowatą nawierzchnią. Należą do ran powierzchownych.
• Rany kłute są skutkiem zranienia długim i ostrym przedmiotem. Często są głębokie i uszkadzają narządy wewnętrzne. Nierzadko wiążą się również z wystąpieniem zakażenia.
• Rany cięte pojawiają się w wyniku przecięcia ciała ostrym przedmiotem. Zazwyczaj towarzyszy im obfite krwawienie.
• Rany tłuczone mają postać pęknięcia skóry i/lub znajdujących się pod nią tkanek. Są skutkiem uderzenia tępym narzędziem, które, często zanieczyszczone, sprzyja pojawieniu się zakażenia.

Rodzaje oparzeń

Oparzenia to specyficzny rodzaj ran, który dzielimy ze względu na:

• czynniki, które je wywołały – oparzenia termiczne, słoneczne, chemiczne i elektryczne;
• stopień uszkodzenia ciała – oparzenia I, II i III stopnia.

Jak odróżnić od siebie wszystkie typy tego rodzaju obrażeń?

Oparzenia termiczne, słoneczne, chemiczne i elektryczne

• Oparzenia termiczne powstają na skutek kontaktu skóry z wysoką temperaturą. Do tego typu uszkodzeń ciała zazwyczaj dochodzi poprzez oblanie wrzątkiem lub gorącym olejem, a także w efekcie styczności z parą wodną lub ogniem.

   

• Oparzenia słoneczne należą do grupy oparzeń termicznych, do których dochodzi w wyniku zbyt intensywnej ekspozycji ciała na działanie promieni słonecznych lub niewłaściwego korzystania z solarium. Przed tego rodzaju uszkodzeniami możemy uchronić się poprzez noszenie kryjącej odzieży, stosowanie kosmetyków z filtrem SPF oraz unikanie promieniowania ultrafioletowego. O oparzeniach słonecznych więcej dowiemy się z tego artykułu https://www.help4skin.pl/oparzenia/jak-nie-zepsuc-sobie-wakacji-przez-oparzenie-sloneczne.
• Oparzenia chemiczne są skutkiem styczności skóry z chemikaliami o żrących właściwościach, np. silnymi środkami czyszczącymi, chlorem i amoniakiem.
• Oparzenia elektryczne powstają w konsekwencji porażenia prądem, do którego najczęściej dochodzi poprzez niewłaściwe korzystanie z domowych urządzeń elektrycznych.

Oparzenia I, II i III stopnia

• Oparzenia I stopnia charakteryzują się powierzchownym uszkodzeniem skóry, zaczerwieniem, lekkim obrzękiem oraz łagodnym bólem.
• Oparzenia II stopnia zajmują nie tylko naskórek, ale również skórę właściwą. Wiążą się z mocnym zaczerwienieniem i pulsującym obrzękiem. Towarzyszy im umiarkowany lub silny ból.
• Oparzenia III stopnia powodują znaczne lub całkowite zniszczenie skóry właściwej, a także znajdujących się pod nią tkanek. Często łączą się z bardzo silnym bólem, ale zdarza się, że ze względu na uszkodzenie nerwów, poszkodowany go nie odczuwa.