Reinkarnacja czy dziecięca fantazja? Odnaleziono wrak bombowca!

Carl Edon urodził się 29 grudnia 1972 roku w Middlesbrough w Wielkiej Brytanii, jako syn Jamesa i Valerie Edon. Już od drugiego roku życia mówił o swoim poprzednim wcieleniu i stopniowo do tych opowieści dodawał coraz to bardziej szczegółowe informacje.  

Carl twierdził, że w poprzednim życiu był pilotem Luftwaffe. Opowiadał, że podczas II wojny światowej jego samolot - Messerschmitt typu 101 lub 104 - został zestrzelony podczas misji bombowej nad Anglią, a w katastrofie lotniczej stracił prawą nogę. Podawał swoje imię jako Robert oraz imiona ojca i brata jako Fritz i Peter. Opisał swoją matkę jako szatynkę, noszącą okulary i będącą osobą władczą. Według własnej relacji, Carl miał 23 lata w chwili śmierci, pozostawiając narzeczoną, która miała 19 lat i  była szczupłą blondynką.

Odnośnie rzekomego poprzedniego dzieciństwa, Carl wspominał czas spędzony w małej wiosce pośród gęsto zalesionych wzgórz. Opowiadał, jak ojciec uczył go rozpoznawać drzewa i kwiaty podczas wspólnych spacerów, a także przytoczył zapach drewna opałowego, które musiał zbierać i rąbać w ramach prac domowych. 

Szczegóły rzekomych wspomnień

Już w wieku dwóch lat Carl zaczął rysować samoloty, odznaki wojskowe oraz różne symbole; rodzice byli pod dużym wrażeniem ich precyzji i estetyki. W wieku sześciu lat stworzył rysunek panelu sterowania samolotu i opisał funkcję każdego elementu, w tym czerwonego pedału służącego do zrzucania bomb. 

Carl wykazywał szczególne zamiłowanie do Niemiec, mówiąc, że chciałby tam zamieszkać. Oglądając telewizyjne programy o Niemczech w czasach wojny, komentował błędy i niedopracowania, na przykład odznakę aktora odgrywającego żołnierza, umieszczoną w  niewłaściwym miejscu. Spontanicznie demonstrował nazistowski salut oraz marsz w stylu „gęsiego kroku”. Gdy w szkolnym przedstawieniu pojawiała się postać Niemca, Carl nalegał, aby móc ją zagrać. Jego gusta kulinarne i preferencje napojowe również przypominały niemieckie: oprócz tego, że lubił gęste zupy i kiełbaski, kawę wolał od herbaty, co różniło go od innych członków rodziny.

Co więcej, gdy Carl mówił o swoich wspomnieniach z poprzedniego życia, robił to z silnym niemieckim akcentem, mimo że nie miał żadnego kontaktu z językiem niemieckim. Cierpiał również na powracające koszmary związane z katastrofą lotniczą, co jego rodzice interpretowali jako możliwe echa traumatycznego końca jego rzekomego poprzedniego życia.

Nietypowe cechy fizyczne Carla

Carl wyróżniał się również pewnymi charakterystycznymi cechami fizycznymi, w tym nieprawidłową pigmentacją. W odróżnieniu od innych członków rodziny, miał jasne włosy, brwi i rzęsy, a jego oczy były niebieskie. Rodzice przypuszczali, że duże, wypukłe znamię po prawej stronie pachwiny może być powiązane z urazem, którego doznał w poprzednim wcieleniu. W dorosłości znamię stało się tak widoczne, że Carl zdecydował się na zabieg chirurgiczny.

Badania i odkrycia

Rodzice Carla, zaintrygowani opowieściami syna, przeprowadzili własne badania. Odkryli, że w pobliżu Middlesbrough rzeczywiście miał się rozbić niemiecki bombowiec podczas II wojny światowej. Co więcej, niektóre szczegóły podane przez Carla wydawały się zgadzać z faktami historycznymi dotyczącymi tego incydentu. 

15 stycznia 1942 roku niemiecki bombowiec Dornier 217E rozbił się pod miastem, uderzając w linę balonu. Wkrótce potem odnaleziono i pochowano ciała trzech członków załogi: pilota Joachima Lehnisa, bombardiera Heinricha Richtera oraz nawigatora Rudolpha Materna. W wykopaliskach z 1997 roku ujawniono także wrak samolotu oraz szczątki czwartego członka ekipy, radiooperatora Hansa Maneke.

James i Valerie Edon byli przekonani, że Carl mógł być reinkarnacją albo Lehnisa, albo Richtera, którego ciało odnaleziono z odciętą nogą – choć późniejsze ustalenia Stephena Stevensona wykazały, że zwłoki z odciętą nogą należały faktycznie do Maneke.

W 2013 roku lokalny historyk Bill Norman zdobył zdjęcie Richtera wykonane tuż przed jego śmiercią. Dziennikarz z lokalnej gazety pokazał je rodzinie Edonów, a Valerie stwierdziła: 

„To musi być on. Podobieństwo oczu i nosa jest niesamowite”. 

Kontrowersje i sceptycyzm

Przypadek Carla Edona wzbudził zainteresowanie zarówno badaczy zjawisk paranormalnych, jak i sceptyków. Dr. Ian Stevenson, znany badacz przypadków rzekomej reinkarnacji, zainteresował się historią Carla i przeprowadził wywiady z jego rodziną. Jednak mimo fascynujących aspektów tej sprawy, pojawiło się wiele głosów krytycznych i alternatywnych wyjaśnień.

Krytycy wskazują, że Carl mógł nieświadomie przyswoić informacje z filmów, książek lub opowieści rodzinnych o II wojnie światowej. W latach 70. i 80. XX wieku tematyka wojenna była powszechnie obecna w mediach, co mogło wpłynąć na wyobraźnię wrażliwego dziecka. Niektórzy sugerują, że rodzice Carla mogli nieumyślnie potęgować jego fantazje, zachęcając go do opowiadania historii i przywiązując do nich zbyt dużą wagę.

Tragiczny koniec

Carl Edon zginął tragicznie 22 sierpnia 1995 roku. Został brutalnie zamordowany przez swojego kolegę, Gary'ego Vintersa, w miejscu pracy na kolei w Middlesbrough. Vinters zaatakował Carla nożem, zadając mu 37 ran. Morderstwo Carla Edona było przedmiotem dochodzenia policyjnego i procesu sądowego. Gary Vinters został skazany za to morderstwo i otrzymał wyrok dożywotniego pozbawienia wolności. Motyw zbrodni nie był do końca jasny.

Ta tragiczna śmierć w młodym wieku rzeczywiście przypomina los, jaki miał spotkać Carla w jego rzekomym poprzednim wcieleniu jako pilot Luftwaffe. Ta niesamowita zbieżność dodała kolejny, niepokojący aspekt do całej historii, skłaniając niektórych do rozważań nad naturą przeznaczenia i powtarzających się wzorców w rzekomych przypadkach reinkarnacji.

Wpływ na badania nad reinkarnacją

Mimo kontrowersji, przypadek Carla Edona przyczynił się do zwiększenia zainteresowania badaniami nad rzekomą reinkarnacją w kontekście europejskim. Stanowi on jeden z najbardziej szczegółowo udokumentowanych przypadków tego typu w Europie i nadal jest przedmiotem dyskusji wśród badaczy zjawisk paranormalnych i sceptyków.

Czy był to rzeczywiście przypadek reinkarnacji, czy może niezwykły przykład dziecięcej wyobraźni połączonej z nieświadomym przyswajaniem informacji? Niezależnie od interpretacji, historia Carla  skłania do refleksji nad naturą świadomości, pamięci i możliwościami ludzkiego umysłu.

To nie jedyny taki przypadek

Choć może wydawać się to dość zaskakujące, przypadek Carla Edona nie jest jedynym w swoim rodzaju. Kolejna godna uwagi historia dziecka, które twierdziło, że pamięta swoje poprzednie życie jako pilot z czasów II wojny światowej, dotyczy Jamesa Leiningera. James, podobnie jak Carl, w wieku zaledwie około dwóch lat zaczął opowiadać o szczegółach z rzekomego poprzedniego życia.

James Leininger opowiadał, że był pilotem wojskowym w 1944 roku, a jego samolot został zestrzelony nad Pacyfikiem. Wskazywał na konkretne szczegóły dotyczące modelu samolotu — mówił, że był to Corsair — oraz opisując swoje wcześniejsze życie, podawał nazwiska, miejsca oraz okoliczności śmierci. Twierdził, że jego imię brzmiało James Huston, i że zginął podczas lotu na Tinian, wyspie na Pacyfiku, w wieku 21 lat.

Chociaż wiele z tych szczegółów zostało odnotowanych jako niezwykłe, sprawa Jamesa Leiningera nadal budzi kontrowersje. Krytycy podkreślają, że wiele informacji można wywodzić z dostępnej wiedzy medialnej, książek i filmów, a młody chłopiec mógł przyswoić je nieświadomie. Mimo to, przypadek ten pozostaje jednym z najlepiejj dokumentowanych i znanych w dyskusji nad zjawiskiem reinkarnacji.

Źródła

Stevenson, I. (2003). European Cases of the Reincarnation Type. McFarland & Company.
Tucker, J. B. (2005). Life Before Life: A Scientific Investigation of Children's Memories of Previous Lives. St. Martin's Press.
Haraldsson, E., & Matlock, J. G. (2016). I Saw A Light And Came Here: Children's Experiences of Reincarnation. White Crow Books.
Lester, D. (2005). Is There Life After Death? An Examination of the Empirical Evidence. McFarland & Company.
Edwards, P. (1996). Reincarnation: A Critical Examination. Prometheus Books.