Sygnały świadczące o obecności ducha bliskiej nam osoby

Ludzie od niepamiętnych czasów zastanawiają się, czy zmarli mogą się porozumiewać z żyjącymi. Choć nauka nie jest w stanie tego potwierdzić, ponieważ nie posiada na to odpowiednich metod badawczych, istnieje wiele doniesień o próbach nawiązania tego rodzaju komunikacji. Znaczna większość z nich ma miejsce tuż po śmierci osoby próbującej skontaktować się ze swoimi bliskimi. Czemu zmarli wysyłają swoim ukochanym znaki zazwyczaj tuż po rozpoczęciu pośmiertnej podróży, a później już bardzo rzadko dają o sobie znać? Postaramy się to wyjaśnić w niniejszym artykule.

Gdy dusza opuszcza świat materialny

Kiedy po śmierci ciała materialnego istota ludzka opuszcza płaszczyznę fizyczną, zazwyczaj przez pewien czas pozostaje blisko świata żywych. Dzieje się tak ze względu na silną więź z osobami wciąż żyjącymi. Jednak po opuszczeniu ciała, nie każda dusza zachowuje się w ten sam sposób. Niektóre z nich pragną jak najszybciej przedostać się do innych poziomów rzeczywistości. Inne przez długi czas nie mogą się pogodzić ze zmianą i błądzą w światach pośrednich. Tak czy inaczej, po śmierci ciała fizycznego, prędzej czy później Istoty Światła prowadzą duszę do miejsca, które może wydawać się jej fizyczne, ale które jest tylko tworem ducha, tak jakim zresztą jest świetliste „ciało”, które każda dusza posiada i które jest tylko jej „wyglądem”. Czasami objawia się ono tym, którzy pozostali na Ziemi.

Istotne jest zrozumienie tego, iż gdy człowiek opuszcza płaszczyznę ziemską, nie jest już Piotrem, Pawłem, Janem, czy też Joanną. W pewnym sensie jest bezimienny. Jest istotą, która głęboko kochała i która również wiele przeżyła. Przede wszystkim jest duszą, która powróciła do domu z bagażem ziemskich doświadczeń.

Przejście przez sferę astralną

Dopóki dusze przebywają blisko naszego fizycznego świata, w sferze astralnej, pozostają połączone z istotami żyjącymi najpotężniejszą miłością, dzięki czemu mogą im przekazać jakąś wiadomość. Z drugiej zaś strony, stanowczo odradzamy wymuszanie takich okoliczności, czyli wzywania dusz, które odeszły z ziemskiej płaszczyzny, aby przyszły i komunikowały się z żyjącymi za pośrednictwem jakiegoś kanału lub medium. Może to zbytnio niepokoić dusze i przyczyniać się do jeszcze większego, obustronnego cierpienia.

Kiedy dusze opuszczają świat fizyczny, udają się do miejsca najbardziej im sprzyjającego, w zależności od osiągniętego poziomu świadomości i zdobytego na Ziemi doświadczenia. Bardzo upraszczając cały ten proces, można przyjąć, iż są one tam kierowane przez istoty o ogromnej dobroci, o ogromnej mądrości. Przed przejściem do odpowiedniego dla siebie świata, dusze zostają skonfrontowane ze wszystkimi doświadczeniami, jakie zdobyły na Ziemi. Muszą zrozumieć, w czym poszło im dobrze, a gdzie postąpiły źle, gdzie mogły bardziej się postarać, a gdzie dały z siebie wszystko. To długa chwila, wymagająca refleksji i zrozumienia. Dla niektórych może potrwać to tak samo długo, jak życie spędzone na Ziemi. Jednak należy wiedzieć, iż na płaszczyźnie astralnej – w światach pośrednich - czas odczuwany jest zupełnie inaczej niż w świecie fizycznym.

Introspekcja i autoanaliza

Po dogłębnym zrozumieniu wszystkiego, co zrobiły dobrze, mniej dobrze, bardzo dobrze, a czasami źle i gdy już wyciągnęły z tego wszystkiego konstruktywne wnioski, dusze przechodzą na znacznie wyższe poziomy rzeczywistości, aby tam móc kontynuować swój rozwój. Przebywając na wspomnianych jaśniejszych płaszczyznach, dusze przygotowują się do kolejnych podróży. W zależności od indywidualnego stanu świadomości, dusze mogą zdecydować się na powrót do świata fizycznego, w formie kolejnej inkarnacji, bądź wybrać się do o wiele subtelniejszych poziomów rzeczywistości. Ten proces szczegółowo opisywany jest w licznych pradawnych tekstach, zarówno doktryny buddyjskiej, jak i innych nurtów religijnych i filozoficznych

Człowiek uczy się przez całe życie, a nawet po nim!

Istota ludzka nigdy nie przestaje się uczyć! Podczas gdy na płaszczyźnie fizycznej może być ona trudna i ciężka, czasem nawet odrażająca, w sferze duchowej nauka staje się łatwa i przyjemna. Oczywiście ten proces ciągłego uczenia się nie jest taki sam dla wszystkich dusz, które opuszczają ciało fizyczne. Dusze, które popełniły wiele „błędów”, przechodzą przez znacznie trudniejszy proces analizy własnych ziemskich doświadczeń. Z drugiej zaś strony, niektóre osoby osiągają wysoki poziom samoświadomości jeszcze tutaj na Ziemi, dzięki czemu, gdy już stąd muszą odejść, ich dusze przenoszą się w sposób błyskawiczny do wyższych sfer rzeczywistości. Dzieje się tak np. w przypadku osób szczególnie świętych, co zresztą potwierdza zarówno doktryna katolicka, jak i nauki buddyjskie.

Gdy dusza pozostaje w sferze astralnej

Niektóre dusze po opuszczeniu ciała fizycznego pozostają na bardzo długo w sferze astralnej, tuż obok świata materii. Może się tak dziać z różnych przyczyn. Jedną z nich jest niezwykle mocne lgnięcie do fizyczności, które może wynikać np. z uzależnień, łakomstwa, chęci zemsty. Niektóre dusze po prostu błądzą w astralu, nie wiedzą co się z nimi dzieje i nie chcą przyjąć do wiadomości, że ciało fizyczne nie nadaje się już do użytku.

Obecność – Oznaki bliskości osoby zmarłej

Gdy po opuszczeniu ciała fizycznego dusza nie chce przenieść się na wyższe plany świadomości, lub tymczasowo nie jest w stanie tego uczynić, duch często pozostaje w określonej lokalizacji fizycznej, do której czuje się przywiązany, bądź przebywa w pobliżu bliskich mu osób. Często dzieje się tak ponieważ osoba zmarła stara się nam coś powiedzieć. Może być to dla nas bardzo ważna informacja, będąca w stanie odmienić nasze dotychczasowe życie, lub zapobiec nadchodzącej tragedii.

Jak rozpoznać, że czyjś duch rzeczywiście znajduje się w pobliżu nas i być może stara się nam przekazać ważną wiadomość? Otóż, istnieją okoliczności mogące wskazywać na obecność ducha. Należą do nich:

• widzenie tajemniczych cieni kątem oka;
• częste słyszenie szeptów, nawet gdy nikogo nie widać w pobliżu;
• wyraźne i ciągłe uczucie bycia obserwowanym, nawet wówczas, gdy nikogo nie ma wokół nas;
• uczucie wyczerpania, tak jakby ktoś wyssał z nas wszystkie siły;
• niewyjaśnione zakłócenia w działaniu domowego sprzętu elektrycznego;
• nagły, gwałtowny i niewytłumaczalny spadek temperatury w pomieszczeniu zamkniętym;
• głuche połączenia telefoniczne, lub niezrozumiałe wiadomości tekstowe od nieznanych abonentów sieci;
• dziwne zachowanie zwierząt domowych;
• odczuwanie zapachów, których w danym miejscu nie powinno być – np. dym papierosowy; samoistne przemieszczanie się przedmiotów w domu;
• uczucie dotyku fizycznego, gdy ewidentnie nikt nas nie dotyka;
• dziwne i niewytłumaczalne odbicia w lustrze.

Co zrobić, jeśli w domu mam ducha?

Jeśli podejrzewasz, że w Twoim domu mogą przebywać duchy, pod żadnym pozorem ich nie rozdrażniaj i nie skupiaj wokół nich swojej uwagi! Najlepszym rozwiązaniem jest kompletna obojętność wobec ich obecności.

Jeśli koniecznie pragniesz zrozumieć powód obecności niecielesnych bytów w Twoim domu, to możesz do tego podążać uspakajając umysł i oczyszczając ciało. Po osiągnięciu tych dwóch warunków wstępnych, co jednak może nieco potrwać, powinieneś być w stanie odebrać wiadomość, jaką bezcielesny byt ma Ci do przekazania. Pamiętaj, iż proces oczyszczania ciała i umysłu nie jest czymś, co rozpoczyna się i kończy tego samego dnia. Jest to ciężka i długotrwała praca, które może pochłaniać miesiące, a nawet lata naszego czasu!